Leiðin út úr Bagdað opin

 

Það eru blendnar tilfinningar að sjá myndskeiðin af síðustu mínútum í lífi  slátrarans frá Bagdað,sem hrópaði ókvæðisorð til umheimsins þar til fallhurð gálgans opnaðist undir blóði drifnum fótum hans og þaggaði niður honum endanlega.

 

Ég var í hópi þeirra sem fögnuðu ákvörðuninni um að ráðast inn í Írak vegna þess að framferði hans og geðsjúkra sona hans knúði mann til að trúa upp á þá öllu illu. Að þeir væru að smíða sprengjuna og eitthvað þaðan af verra.Svo kom náttúrlega í ljós að þetta voru bara blóðþyrstir sadistar,sem líklega hefði aldrei búið yfir því andlega atgjörvi að kaupa inn og láta smíða gereyðingavopn.

 

Svo kom líka í ljós að  Al kæda hafði á þessum þorpurum megnustu andstyggð og vildi engin samskipti, hvað þá eitthvert hryðjuverkaþjálfunarsamstarf.Morðingjar Al kæda komu ekkert til Íraks fyrr en þangað voru komnir langleiðina í 200 þúsund hermenn bandamanna,sem hægt var að byrja að sprengja í loft upp.

 

Yfirmaður vopnaleitarsveitar Sameinuðu Þjóðanna í Írak ,David Wise var professorinn minn og ráðgjafi í stjórnmálafræði við Wisconsin háskóla á árunum 1967-70,einstaklega skemmtilegur og harður nagli.Hann hundskammaði mig einu sinni í tíma fyrir að  bera í jakkabarmi stuðningsmerki við Nelson Rockefeller fylkisstjóra New York,sem sóttist yfir útnefningu til forsetaframboðs. Wise hélt því fram að ég ætti ekkert með að skipta mér af bandarískum innanríkismálum.Skemmst frá að segja að þar hitti skrattinn ömmu sína og við hrópuðumst á í 15-20 mínútur samstúdentum mínum til óstjórnlegrar kæti,enda var þetta síðasti tími á föstudegi og pöbbarnar biðu.Ég og Wise urðum hins vegar mestu mátar.

 

En þetta var út úr dúr,kjarni málsins var,að þegar innrásin var gerð Taldi Wise sig hafa gengið úr skugga um að engin gereyðingavopn væru í Írak,allar tafir og hindranir Husseins og hans hyskis fyrir vopnaleitarmenn SÞ voru bara sýndarmennska og leikur.Þeir voru eins og Hrafn Gunnlaugsson notar oft sem samlíkingu að setja saman rakettur við opinn eld.

 

Það er sannarlega mikil heimshreinsun af Saddam Hussein,en eftir sitja á annað hundrað þúsund hermenn bandamanna í jafn vonlausu verkefni og Vietnam var á sínum tíma.

Í minni bók er ekkert annað að gera en að koma sér í burtu frá þessu ólánslandi,þar sem trúbræður eru svo gegnsýrðir af   hatri og löngun til að drepa hver annan,að þeir verða að fá til þess góðan tíma og síðan hlýtur lýðræðið að byggjast á því að meirihlutinn ræður.

 

Vorum við blekkt til stuðings við innrásina? Ekki spurning! Bandarískar og breskar leyniþjónustur mötuðu sína leiðtoga á upplýsingum, sem þeir töldu að væru efstar á þeirra óskalistum  og dugðu til að mana þá upp í  raða sínum tindátum til innrásar.

 

Athugasemdir

[Jónas Þórðarson (IP-tala skráð) 30.12.2006 kl. 16:14]

Jónas skrifar.

,, Að koma sér burt úr þessu ólánslandi,, er ódýrasta skýring sem maður hefur heyrt frá manni sem hefur jafn lang reynslu af fjölmiðlum og Ingvi Hrafn. Í landi þar sem engin almennur borgari bað um þetta stríð, börn eru drepin eða limlest, heil kynslóð ungs fólks er svift tækifæri til náms og að stofna til heimilis. Er einræðisherrann og böðullinn Saddam var við völd,sprungu engar sprengjur á götum Bagdad, núna eru margar sprengjur sprengdar á dag undir stjórn ( eða stjórnleysi ) Bandaríkjamanna. Að koma sér bara burt úr einhverju ólánslandi er ábyrgðarlaust tal. Það þarf að sýna saklausu fólki virðingu, Ingvi Hrafn, almenning sem býr við jafn ömuleg kjör og þarna eru. Þó sum okkar borði hangikjöt með stófjölskyldunni við lestur góðra bóka, þurfum við líka, þó það séu jól og við teljum okkur stikk frí frá daglegu amstri og stríðsrekstri úti í heimi, þá er nauðsynlegt að hugsa sífellt um þessi mál, Því þetta er ömurlegasta og óábyrgasta stríð sem vestræn ríki hafa tekið saman um að há gegn einræðisherra en bitnar síðan allra allra mest á saklausum borgurum.

[orn (IP-tala skráð) 30.12.2006 kl. 17:17]

Hvað eru eiginleg margir búnir að láta lífið í þessu "ólánslandi" síðan ráðist var þar inn?   Það glimur nánast í hverjum fréttatíma hvað margir  Bandaríkjamenn hafa látið lífið  eða um 3000 í dag og því skil ég viðhorf Ingva Hrafns um að koma sér burt en ég hef ekki hugmynd um hvað margir "ólánsborgarar" þessa lands hafa látið lífið og því væri áhuga(umhugsunarver) að vita það.  Þvi svo sannarlega vilja allir að í þessu "ólánslandi" komist eithvað jafnvægi á og við þurfum ekki að vera að hofa upp á þetta "ólán" í nánast hverjum frétta tíma og gefa okkur því miður óbragð í munnin

[A.E. (IP-tala skráð) 1.1.2007 kl. 02:41]

samkvæmt ´The Economist´hafa um 650.000 ´ólánsborgarar´ látist.

[Ólafur Sveinbjörnsson (IP-tala skráð) 1.1.2007 kl. 06:33]

Ég er einn af þeim sem er á móti dauðarefsingu vegna þess að ef ég er með henni þá er ég í sama flokki og með sömu hugmyndafræði og slátrarinn frá Bagdad. Einnig finnst mér Saddam sleppa billega. Það átti frekar að láta þennan djöful rotna í rólegheitum í einagrun. Þakka þér Ingvi Hrafn fyrir þitt innlegg í gegnum tíðina, það er litur í umræðunni þegar þú tekur þig til.

[Haukur Nikulásson (IP-tala skráð) 1.1.2007 kl. 10:40]

Það er undarlegt að sjá jafn reyndan blaðamann og Yngva Hrafn Jónsson opinbera þá þversögn sem felst í því að hafa stutt innrás til að koma Saddam Hussein frá völdum en viðurkenna í sama pistli að þetta hafi samt allt mistekist hrapallega. Hussein er hengdur fyrir morð á 148 manns. George W. Bush gengur laus með a.m.k. 150.000 iröksk mannslíf á samviskunni og 3000 dauða úr eigin liði (og ótaldir örkumla). Ákvörðun hans um innrás hefur drepið a.m.k. 50 sinnum fleiri en létust eftir árásina á turnana. Sú árás var ein meginástæða fyrir því að ráðist var á Írak. 

Davíð Oddsson og Halldór Ásgrímsson voru blekktir til að styðja þetta óhæfuverk í okkar nafni og þeir hafa ekki séð sóma sinn í að biðjast afsökunar á þessu. Sagan á eftir að dæma Bush mjög illa fyrir dómgreindarleysi og stríðsæsing. Davíð Oddsson og Halldór Ásgrímsson eiga eftir að þurfa lifa með þetta sem arfleið sína og þetta mun því miður varpa ljótum skugga á allt það jákvæða á ferli þeirra. Davíð lætur að því liggja að hann hafi gert þetta fyrir "vin sinn" Bush, þvílíkur vinskapur!

[Heiða B. Heiðars, 1.1.2007 kl. 13:57]

Væri æskilegt ef þú gætir grafið upp þessar blendnu tilfinningar til handa fólkinu sem býr í Írak og hefur ekki um neitt að velja annað en að sitja undir þessum margföldu "mistökum"...svo ekki sé minnst á líkin sem hrannast upp á hverjum degi