Heilagleiki fjölmiðla

Líklegast er nú í bili liðin hjá heilagleikafroða fjölmiðlanna þriggja,sem hafa upp á líf og dauða barist við að draga fram í sviðsljósið hverja ógæfumanneskjuna á fætur annarri,sem einhvern tíma dvaldi á opinberu heimili eða hæli frá miðri síðustu öld.Umfjöllun RÚV,Stöðvar 2 og DV hefur nær algerlega byggst á því að draga  fyrst fram meinta illa meðferð og blása sem mest út en gera að sama skapi lítið úr þeim sem hafa betri sögu að segja.Dæmi um þetta er helgarblað DV,þar sem blásin er í opnu frásögn manns,sem taldi sig aldrei hafa fengið blíðu eða ástúð frá sæmdarhjónunum í Kumbaravogi og verið misnotaður  til vinnu eins og svitabúðafólk úti í hinum stóra heimi.

 

Ég var einu sinni í félagsskap ungra manna,sem í allmörg ár seldi flugelda og notaði arðin til að gleðja krakkana í Kumbaravogi og styðja lítillega við starfið þar að öðru leyti.Ég fullyrði að það var einstakt lán fyrir þau ungmenni,sem þar voru fóstruð að njóta þeirra forréttinda að fá þar athvarf. Einstök forréttindi!! Enda kemur það fram á næstu blaðsíðu í viðtali við mann,sem sagði allt aðra sögu.Sannleikselskandi DV kaus hins vegar í soraanda Jónasar að sverta fyrst sem mest starf hjónanna,en láta síðan fylgja með að þetta hafi nú kannski ekki verið alveg sannleikanum samkvæmt.

 

Hins vegar er umfjöllunin öll sem slík þarft framtak,sem vonandi verður til þess í náinni framtíð allavega,að þeir sem veita slíkum stofnunum forstöðu í dag geri naflaskoðun og gangi úr skugga um að allt sé í velsæmis standi. Um leið og ég hrósa kollegum mínum mörgum fyrir þeirra verk, verð ég að segja að mér ofbauð á stundum hversu gagnrýnislaus viðtölin voru .

Fólk fékk athugasemdalaust að hella úr  skálum reiði sinnar vegna meintrar misnotkunar.Engin tilraun var gerð til að spyrja gagnrýnna spurninga.Allt afgreitt eins og heilagur sannleikur.Landsþekktir óforbetranlegir raðafbrotamenn sóttir heim í fangaklefa til að áhorfendur og lesendur fengju sannleikann beint í æð í beinni.

 

Í öllu þessu umvöndunaræði minnist ég  þess varla að hafa séð vangaveltur um að eitthvað af þessu liði hafi í raun verið óalandi og óferjandi jafnvel varla BUGL tækt.Það réttlætir að sjálfsögðu aldrei barsmíðar eða misnotkun.

Athugasemdir

[Glanni (IP-tala skráð) 17.2.2007 kl. 13:04]

Ég er sammála þessu hjá þér í megindráttum.

Það áttu sér stað margir ömulegir atburðir það er staðreynd en ég man eftir viðtali við konu sem dvaldi á einu heimilana og ein versta minning hennar af heimilinu voru þær þegar það var verið að pína ofan í hana matinn .Það hefur greinilega verið of eða van í þeim efnum.

Allavega þegar ég var ungur drengur og það er nú ekki ýkja langt síðan, þá fór enginn frá matarborðinu fyrr en búið var að klára af diskinum í það minnsta.

Svona var þetta þá og foreldrar mínir voru aldir upp við þetta "harðræði" líka. Hvort er verra að vera of eða van alinn??

[Örn Johnson '67 (IP-tala skráð) 17.2.2007 kl. 20:01]

Já margt satt og rétt þarna. En ég get alveg sagt þér að hafir þú ekki orðið var við eitthvað á Kumbaravogi þá segir það kannski ekki neitt.

Ég fór til dæmis í sumarbúðir að bæ sem heitir Egilsá í Skagafirði sennilega '75. Þar réði ríkjum vont fólk sem barði og niðurlægði krakkana sem voru um fjörutíu. En  þegar foreldrar eða aðrir gestir komu í heimsókn þá vantaði ekki brosin og elskulegheitin. Seinna var þessu breytt í eitthvað svona "vandræða" heimili og hafi sama pakk séð um það þá þarf ekki að efast um hvernig það fór.

Örn Johnson '67

[Gísli Sigurðsson, 17.2.2007 kl. 20:04]

Hrafninn er kannski sprenglærður sálfræðingur, en eru ekki einhverjar líkur á að þetta ógæfufólk sem er óalandi og óferjandi hafi einmitt orðið það vegna þeirrar meðferðar sem það hlaut í uppeldi sínu. Það voru ekki allir sendir að Breiðavík vegna óknytta og villingsháttar heldur oft á tíðum vegna heimilisaðstæðna, veikinda eða fráfalls foreldris eða foreldra.